Koosnaampjes voor een lens?

Wie een beetje op Facebook actief is in diverse fotografiegroepen komt ze vast en zeker wel eens tegen: koosnaampjes voor een lens. Zelf snap ik dat niet. Maar goed, ik heb dan hooguit ook koosnaampjes voor mijn kleinkinderen. Misschien ben ik er te nuchter voor maar wie noemt zijn lens nou “plastic, fantastic”? Of “nifty fifty”. En dan te bedenken dat dat beiden koosnaampjes zijn voor een goedkope (maar erg goede) 50mm f/1.8 lens is. En ook daarbij nog te bedenken dat zowel Canon als Nikon gebruikers deze koosnaampjes toedichten aan hun favoriete merk. Serieus? Denk je nu werkelijk dat de makers van Canon of Nikon hun lens als plastic fantastic aan zouden prijzen? Doe even normaal alsjeblieft. Over nifty fifty maar te zwijgen.

Nog kriebeliger wordt het zodra mensen het over hun “holy trinity” gaan hebben. Voor degene die het weten wil: men doelt dan steevast op een groothoek-zoomlens, een standaard-zoomlens en een tele-zoomlens, allen met een vast grootste diafragma van f/2.8. Het zal wel hoor, dat je blij bent met jouw combinatie van speelgoed, maar een holy trinity?! Doe dan eens origineel en kies gewoon drie waanzinnig goed prime lenzen als je holy trinity. Nog beter: doe het gewoon helemaal niet. Ik kan toch al niet het gevoel onderdrukken dat de eigenaren van zo’n set van drie lenzen (laten we het daar maar op houden) het doen om te pronken met hun speeltjes. “De mijn is lekker groter dan de jouwe!”. Nou en? Het gaat er niet om wat je hebt, het gaat er om wat je er mee doet. Toch?

We gaan verder, en het wordt wat schimmiger: “King of bokeh”. Bokeh (bewust in de vorige zin met een kleine letter geschreven) is geen land, geen koninkrijk (vandaar de kleine letter). Bokeh staat kort gezegd voor de kwaliteit van de wazigheid in de (achtergrond) van een foto. Het wordt daarbij ook nog eens vaak verward met de mate waarin de achtergrond onscherp wordt. Niet alleen is het lastig om daar koning van te worden gekroond, het is ook nog eens lastig om hier eenduidig een lens voor aan te wijzen. Ik heb deze kreet langs horen komen bij zowel 85mm, 135mm als 180mm lenzen. En je kan mij nog veel meer vertellen: nergens ter wereld vind je drie koningen op dezelfde troon.

Nu wel toch bezig zijn: “bokehlicious”. Bleeegh. Niet echt een koosnaampje voor een lens maar een kreet die je te pas en te onpas hoort als een lens een (naar de ervaring van de eigenaren af te meten) mooie bokeh produceert. Als je dat één keer hoort is het leuk: een samentrekking van bokeh en delicious, maar na drie keer is het leuke er echt wel van af. Laat staan als het voor de driehonderdste keer hoort. Gewoon allemaal stoppen met die onzin!

Nu ik toch bezig ben mijn gal te spuwen: heel regelmatig zie je als reactie bij een bericht in zo’n Facebook groep “ik volg” staan. Nou en? Wie zou dat interessant vinden? Wat draagt dat bij aan de discussie, of de beeldvorming van de vraagsteller? Niets! En het is zo makkelijk om gewoon een seintje te krijgen als er wel een (zinnige) reactie wordt geplaats. Kennelijk ben ik niet de enige en zeker niet de eerste die zich hier aan stoort. Een voorganger heeft het zelfs nog rigoureuzer aangepakt. Kijk maar op https://ikvolg.nl ?

Nog een lijstje met toevoegingen:

  • Nikonians “. Nou ja. Zeg maar gewoon Nikon gebruikers die er mee dwepen dat ze Nikon gebruiker zijn.
  • The Cream Machine “. Echt waar, ik bedenk het niet zelf. Kwam ik tegen als reactie op een aangeboden lens op Facebook. Zal wel een lens zijn die in staat is een mooie Bokeh te produceren, of in ieder geval de achtergrond mooi wazig te laten worden.
  • Tammy“. Hier word ik een beetje draaierig van. Tamron maakt ontegenzeggelijk tegenwoordig een aantal hele goede lenzen, maar ik heb meerdere keren Tamron lenzen in mijn handen gehad waarbij de tranen mij in de ogen sprongen. Vooral de budget lijn van een aantal jaar geleden verdient geen koosnaam, zeker niet na een aantal jaren gebruik.
  • The Beast“. Echt waar, ik kwam hem tegen in een reactie op een Facebook bericht van iemand die meldde dat hij een Nikon AF-S 28-70 f/2.8 had gekocht. Een mooie lens, die volgens een aantal reacties nog beter zou zijn dan de opvolger, de 24-70 f/2.8. Iets waar niet alleen ik het niet mee eens ben, maar waar ook de meters van DxOMark. En naast deze meetgegevens (scherpte, en een aantal andere zaken) biedt de 24-70 ook nog eens een prettiger zoom-bereik aan de groothoekkant. Het lijkt niet veel, die 4mm, maar het is een aanmerkelijk grotere beeldhoek. Een nog veel groter nadeel van de 28-70 is het feit dat de productie daarvan al in 2007 is gestopt, er regelmatig problemen met de autofocusmotor worden gemeld, en (omdat de productie al in 2007 is gestopt) de reserveonderdelen schaars beginnen te worden. “The Beast”, maar pas op dat dat beestje al wat ouder is.
  • En dat brengt me op de volgende. Met regelmaat lees je dat een lens gebouwd is als “een tank“. Nou vergeet het maar. Niet één lens is gebouwd als een tank. De af-d 85mm f/1.8 van Nikon is zo’n lens, die de koosnaam tank wel eens meekrijgt. Nou, mijn tank heeft een val van iets meer dan een meter hoog op een vloer waar tapijt op ligt niet overleefd. Uiterlijk, in het donker, leek de schade nog mee te vallen, maar in de bijgevoegde foto is te zien dat de lamellen van de iris (het diafragma) volledig los in de lens liggen. Reparatiekosten kwamen op hetzelfde bedrag als de aanschaf van een nieuwe lens. Helaas was deze niet meer leverbaar, waarop ik besloot de nieuwere af-s 85mm f/1.8 aan te schaffen.