Het blijft toch een hardnekkig misverstand, en daarom nogmaals: AdobeRGB bevat niet meer kleuren dan sRGB. Nu hoor ik veel mensen denken “maar het kleurbereik is toch groter, en daarmee bevat AdobeRGB toch meer kleuren?”

Het eerste deel van de vraag kan volmondig met “ja” worden beantwoord. Het antwoord op het tweede deel van de vraag (wat eigenlijk geen vraag is maar meer een verkapte en onjuiste conclusie) is echter “nee”.

Om dat uit te leggen in Jip en Janneke taal is nog best wel lastig, maar ik ga een poging wagen. Daarbij moeten we even net doen alsof digitale kleurenfotografie nog niet is uitgevonden en dat we aan de wieg staan van digitale zwartwit fotografie. En dan echt aan de wieg, zodat het aantal grijstinten tot 4 beperkt is. Als we voor iedere mogelijke grijswaarde twee bits gebruiken, kunnen we namelijk vier verschillende bitwaardes (dus vier grijstingen) tonen. Niet meer, maar ook niet minder: 00, 01, 10, en 11.

Nu bestaan er natuurlijk veel meer dan 4 grijstinten zoals in onderstaande afbeelding te zien is. In principe zelfs oneindig veel tussen volledig zwart en volledig wit, maar (zoals gezegd) leven we in de oertijd va digitale zwartwit fotografie en we kunnen er nu eenmaal maar 4 weergeven. Overigens zou je zo ook kunnen stellen dat sRGB én AdobeRGB oneindig veel kleuren hebben, totdat je alles in computertaal vast gaat leggen. In computertaal ben je altijd beperkt tot een x-aantal bits.

Zoals je uit onderstaande afbeelding af kan lezen, bestaan er oneindig veel grijstinten. Tussen iedere twee tinten is immers altijd wel weer een tussenvorm te bedenken.

Nu staan de ontwikkelaars die aan de wieg staan van de digitale fotografie voor een keuze: we hebben vier mogelijke waardes. Welke grijstint gaan we nu aan welke waarde koppelen?

In principe zijn er twee strategieën te bedenken die het verschil in omvang, maar bij een gelijkblijvend aantal tinten verklaren.

In de eerste strategie kiezen de ontwikkelaars (laten we ze “Ontwikkelteam 1” noemen) er voor om volledig zwart, en volledig wit buiten beschouwing te laten. Ze fotograferen toch niet in een zonovergoten sneeuwlandschap, en evenmin in het aardedonker. Ze kiezen dan ook voor vier grijstinten en laten de uitersten buiten beschouwing.

Gelijktijdig met Ontwikkelteam 1 was er nog een ontwikkelteam bezig: Ontwikkelteam 2. Zij kozen wel voor om de uiterste waardes (zwart en wit) mee te nemen. Zij zijn namelijk wel van plan in zo’n zonovergoten sneeuwlandschap of tijdens een vriesnacht zonder maanlicht te gaan fotograferen. Zij kwamen dus tot een andere keuze grijstint die bij de verschillende bitwaardes hoorde.

Zoals uit bovenstaande verhaal, en de illustraties zal blijken kunnen met beide strategieën 4 tinten worden vastgelegd. Evenveel dus. Maar andere. Bij de strategie die Ontwikkelteam 2 hanteerde, liggen de uiterste waardes verder uit elkaar. En dat is precies wat er bij AdobRGB gebeurt. AdobeRGB is in staat om extreem verzadigde kleuren weer te geven die niet door sRGB kunnen worden weergegeven. Het bereik (Gamut genoemd) is groter. Maar omdat het aantal kleuren dat kan worden weergegeven evengroot is als bij sRGB, kan dat niet anders dan ten koste gaan van het aantal kleuren dat in het minder verzadigde kleurbereik ligt opgeslagen.

Moraal van dit verhaal (en dan nog even los van de vraag of je volledigde workflow goed is ingericht om met AdobeRGB te werken): bevat je foto geen (extreem) verzadigde kleuren? Gebruik dan sRGB. Je hebt dan bijvoorbeeld meer roodschakeringen nodig om huidtinten beter weer te kunnen geven zonder harde overgangen (banding) te krijgen. En heb je wel een foto van een zuurstokroze sportwagen: gebruik dan AdobeRGB (maar alleen en dan ook echt alleen maar als je van A tot Z weet wat je doet en je hele workflow daarop ingericht is, inclusief het printen).

Lees voor meer informatie dit Engelstalige artikel, of dit Nederlandstalige artikel.